Vorige week stonden we stil bij psalm 115 en zagen we dat de eerste woorden van die psalm gingen over het zoeken van de eer van Gods naam. En dat herinnerde mij aan de strijd die Hij had in de hof van Getsemané.
In deze psalm gaat het ook over strijd en angst, maar dat in het licht van de overwinning die God gaf. De psalmdichter werd van de dood gered, maar Jezus zingt deze psalm wetende dat Hij niet van de dood gered zal worden. Hij zingt zijn liefde tot God uit, de God die hoort en redt, maar deze God zal Hem niet horen en redden als Hij aan het kruis hangt. Ik word daar stil van.
....
Hij ging een weg van lijden en God verlatenheid, zodat ik deze psalm kan zingen, wetend dat mijn hoop niet ongegrond zal blijken. Vlak voor het zingen sprak Jezus deze woorden uit toen Hij de derde beker ronddeelde: "Dit is mijn bloed, het bloed van het verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden."
Hij gaf zijn bloed en zo leer ik God kennen als genadig, rechtvaardig en vol ontferming.
Dat maakt dat ik deze psalm kan zingen, als ik het voel, vol liefde voor mijn Heer, maar ook als alles duister is en ik voel angst en pijn. God redde mij. Jezus redde mij!
Die Heer heb ik lief!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten