Psalm 116 - wat staat er?

De psalm begint met een liefdesverklaring: "De Heer heb ik lief." Hij heeft gehoord naar mij. (of eigenlijk staat er: Ik heb lief, want de Heer hoort mijn stem)
Soms zijn er momenten in je leven dat je zo vol kunt zijn van liefde voor Hem, zo verwondert dat God antwoordde, dat Hij luisterde, dat Hij redde. Hoe mooi is dat! Op zo'n moment mag je gewoon meejubelen met deze psalm.

Dan volgt een terugblik naar wat er is gebeurd. Er was grote nood, maar God redde. God die genadig is en rechtvaardig en vol ontferming. Dat zijn grote woorden die je in de kerk vaak hoort: genadig, rechtvaardig en vol ontferming. Maar wat betekent dat nu eigenlijk? God is genadig betekent dat Hij mensen bevrijdt die dat niet hebben verdiend. Hij redt ze uit hun eigen gemaakte puinhoop. God is rechtvaardig. Hij doet wat 'recht' is. Hij wil dat er recht wordt gedaan. Maar is het recht als ik gered wordt terwijl ik dat niet verdien? Daarom is dat laatste woord zo belangrijk: Hij is vol ontferming. Als Hij mensen in nood ziet, wordt God niet hard, maar schenkt Hij hulp zonder dat Hij daar iets voor terugverwacht.

Daarom roept de psalmdichter zijn ziel op om tot rust te komen. God is je te hulp gekomen. Wat een rust kan er komen, na een grote storm in je leven. Ik moet denken aan Elia die God ontmoette op de berg Horeb (zie 1 Koningen 19:8-13). Elia ziet het niet meer zitten, maar God wil hem ontmoeten, vervolgens komen er een heftige windvlaag, een zware aardbeving en vuur en in al die dingen is God niet, maar dan het gefluister van een zachte bries en in die fluister ontmoet Hij God.

De psalm eindigt met dankbaarheid en die dankbaarheid stroomt over in toewijding aan zijn Heer. Hij mag Gods dienaar zijn, dankoffers brengen aan God en zijn beloften aan God inlossen.