vrijdag 23 maart 2018

Dag 33: Johannes 16:17-33

We lezen vandaag Johannes 16:17-33
De discipelen worden onrustig van wat Jezus hen vertelt en eerlijk gezegd snappen ze het echt niet. Waar heeft Jezus het over? Nog een korte tijd en dan zien jullie mij niet en dan een korte tijd en dan zien jullie mij weer. Ze kunnen er geen touw aan vastknopen. Jezus begrijpt hun verwarring en probeert met een beeld uit te leggen wat er gaat gebeuren.
Het beeld van een vrouw in barensnood. De pijn voordat een kind geboren wordt is intens en toch is er na de geboorte alleen maar ruimte voor intense vreugde. Als ik zelf terug denk aan de geboorte van mijn kinderen, kan ik me wel herinneren dat ik veel pijn had, maar ik voel die pijn niet meer, wat ik wel  voel is de vreugde van zo'n klein mensje dat na de geboorte in je armen ligt.

Wat leer ik over Jezus?
Zou het bij Hem ook zo zijn? De pijn van het lijden die Hij ervaren heeft is een herinnering, maar zijn intense vreugde is het nieuwe leven dat Hij schenkt aan zovelen als er in Hem geloven.
Met deze woorden ging Jezus het laatste stukje van zijn aardse leven in. Hij zoekt geen troost bij zijn discipelen, maar Hij geeft troost aan zijn discipelen. "Houdt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen."

Wat heb ik daaraan?
Jezus geeft hier zijn perspectief op mijn weg en ook op de weg van deze wereld. De geboorte van nieuw leven in mij geeft pijn, maar als ik dat nieuwe leven zie dan is er ook intense vreugde.
Hoe prachtig is het dan dat er staat dat ik God alles mag vragen in de naam van Jezus en dat ik dan zeker mag weten dat ik zal ontvangen. Ik sta er niet alleen voor. Ik weet de uitkomst al. Jezus heeft overwonnen. Hij belooft dat onze vreugde volmaakt zal zijn. Dat is iets waar ik nu soms iets van proef, maar ook iets waar ik  me (nog) niets bij voor kan stellen.
Volmaakte vreugde, wat een uitzicht!

Mathea Bikker
Morgen lezen we Johannes 17:1-13

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Psalm 118 - gezongen