Het eerste stukje dat we lezen gaat over Maria die de voeten van Jezus zalft. Ze droogt ze af met haar haren. De nardusolie die ze daarvoor gebruikt had een waarde van 300 denarie. Dat zegt mij niet zo veel, maar als je even in Mattheüs 20:2 kijkt, zie je dat een dagloon in die tijd 1 denarie was. Wow, een fles olie die een jaarsalaris kost! Opeens snap ik nog beter de schok die haar daad teweeg brengt!
Het tweede stukje gaat over de intocht in Jeruzalem. Jezus wordt, zittend op een ezel, de stad binnengehaald als koning. De mensen zijn er wel uit. Een man die mensen uit de dood terughaalt, die willen ze wel als koning. Wat een verschil in aanbidding tussen Maria en de menigte.
Wat leer ik over Jezus?
In navolging van Maria leer ik dat Hij mijn volledige toewijding waard is. Uit liefde voor Hem schenkt zij Hem het kostbaarste wat ze heeft, wetend dat wie Hij is, haar oneindig veel meer waard is.
De menigte wil Jezus wel als koning, maar dan vooral voor zichzelf. Hun liefde gaat niet naar Jezus, maar naar het wonderteken dat Hij gedaan heeft. Jezus is ook de koning, maar wel een koning die niet past in ons plaatje. Hij rijdt op een ezel en Hij spreekt over zijn sterven. Uiteindelijk overwint Hij niet door grootse macht, maar door te sterven aan het kruis.
Wat heb ik daaraan?
Jezus dienen kan niet zoals Judas, voortkomend uit verlangen naar eigen gewin. Of zoals de menigte verlangend naar grootse tekenen en een overwinningsroes. Het kan alleen op de manier van Maria, aan zijn voeten, alles neerleggen wat ik heb. Mijn leven in zijn handen, want het zijn zijn handen die mij gevormd hebben. Zijn handen en voeten voor mij doorboord. Zijn liefde voedt mijn liefde en doet mij alleen maar verlangen naar meer. Zou ik Hem dan niet alles geven?
Mathea Bikker
Morgen lezen we Johannes12:20-36
Geen opmerkingen:
Een reactie posten