Als kind vond ik dit een angstwekkend verhaal over Jezus. Voor mijn gevoel barstte hij 'zomaar' in woede uit en dat maakte Hem voor mij onbetrouwbaar.
Nu ik wat ouder geworden ben en na wat meer studie over dit gedeelte, kan ik beter begrijpen wat hier gebeurt. De plek waar alle handelaars staan was de enige plek van het tempel terrein waar niet-joden mochten komen. En juist op die plek is het een lawaai van jewelste en wordt het dus heel moeilijk om nog iets van God te zien of te horen.
Wat leer ik over Jezus?
Jezus heeft het recht dit te doen, want de tempel is zijn huis! Hij identificeert de tempel met zichzelf. De mensen in die tijd snapten daar niets van (net als wij denk ik), vandaar dat Johannes die prachtige voetnoot toevoegt in vers 21: "maar Hij sprak over de tempel van zijn lichaam".
Wat leer ik nu over Jezus, wat betekent het dat Hij de tempel is?
De eerste uitleg is hier dan ook dat Hij, met wat Hij doet en zegt, al laat zien dat zijn weg door de dood heen naar de opstandig gaat. Zijn lijden en sterven was niet iets wat Hem overkwam, maar een bewust gekozen weg, die Hij voor ons wilde gaan.
Daarnaast was de tempel de plek waar mensen God konden ontmoeten, waar verzoening werd gedaan en waar hun zonden werden vergeven. Jezus stelt zichzelf gelijk aan die plek. In Hem kan ik God ontmoeten en ontvang ik genade en vergeving.
Wat heb ik daaraan?
Als eerste, die geweldige troost dat ik in Jezus, God gevonden heb en dat Hij mij genade geeft!
Maar dat is pas het begin; Jezus wil dat mensen God ontmoeten. Dit gedeelte stelt mij de vraag, hoe zichtbaar is Jezus in mijn leven? Als ik mijn leven aan Hem heb toevertrouwd, dan woont Hij in mij en ben ik dus zijn tempel. Wat gebeurt er in mijn voorhof? Waar maak ik me druk om? Kunnen mensen als ze bij mij in de buurt zijn iets ontdekken over God? Best confronterende vragen. Ik kijk liever naar Jezus dan naar mezelf, maar hier kom ik tot de ontdekking dat ik het één niet kan doen zonder het ander te laten. Ik kijk naar Jezus en naar mezelf en ontdek het grote te kort, maar ik vind dan ook bemoediging dat Hij degene is die de boel 'opruimt'. Hij gooit de drukte en afleiding de tempel uit. Radicaal, dat voelt niet heel prettig, maar doet wel precies waar ik naar verlang, namelijk meer en meer op Jezus gaan lijken.
Mathea Bikker
Maandag lezen we Johannes 2:23-3:14
Geen opmerkingen:
Een reactie posten