Het prachtige gesprek van Jezus met een Samaritaanse vrouw. Een vrouw die er in alle opzichten niet bij hoorde. Dat zie je aan het tijdstip van putten (midden op de dag, dat is het heetst van de dag, de meeste mensen blijven dan in de koelte binnen), maar ook aan de reactie van de discipelen. "Hij praat met een vrouw!".
Wat leer ik over Jezus?
Jezus ziet deze vrouw en kent deze vrouw en biedt haar levend water aan, of eigenlijk water om van te leven en waar anderen van kunnen leven, nog voordat zij daarom gevraagd heeft en nog voordat zij tot de erkenning komt, dat er dingen niet goed zitten in haar leven. Jezus gebruikt hier beelden uit het dagelijks leven, water en voedsel om duidelijk te maken wat zijn eigenlijke missie is en het bijzondere is dat de vrouw dat begrijpt. Zij wordt de illustratie van de bron van water die Jezus haar geeft. Zij ontvangt en zij geeft door.
Wat heb ik daaraan?
Ik vind het heel mooi, hoe Jezus deze vrouw stapje voor stapje laat zien wij Hij is. Op het moment dat zij zich geconfronteerd ziet met haar mislukte relaties, probeert ze de confrontatie uit de weg te gaan door een theologische discussie te starten. Jezus' antwoord op die discussie is zichzelf te openbaren als de 'Ik ben'. Net als gisteren zijn we in vogelvlucht terug bij Mozes, die vraagt naar de naam van de God die hem stuurt. (Exodus 3:14). "Ik ben die Ik ben" heeft u gestuurd. "Ik ben het", zegt Jezus. Dat is het keerpunt voor die vrouw. Daar zit voor mij ook (iedere keer) het keerpunt, die momenten dat ik leer weg te kijken van wat er mislukt, van waar ik faal en op te kijken en te zien wie Hij is. En het allermooiste te ontdekken, dat dat precies is wat Hij wil; Hij wil zich bekendmaken in mijn leven en mijn leven veranderen in een bron van waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.
Mathea Bikker
Morgen lezen we Johannes 4:43-54
Geen opmerkingen:
Een reactie posten